คำชี้แจง ให้นักเรียนผังงาน (Flowchart) และ โปรแกรมภาษาซี เพื่อแก้ปัญหาต่อไปนี้
1. ดัชนีมวลกาย (อังกฤษ: Body mass index ; คำย่อ BMI) เป็นค่าดัชนีที่คำนวณจากน้ำหนักและส่วนสูง เพื่อใช้เปรียบเทียบความสมดุลระหว่างน้ำหนักตัว ต่อความสูงของมนุษย์ ซึ่งคิดค้นโดย Adolphe Quetelet ชาวเบลเยียม ค่าดัชนีมวลกายหาได้โดยนำน้ำหนักตัวหารด้วยกำลังสองของส่วนสูงตนเอง ใช้น้ำหนักตัวเป็นกิโลกรัม และส่วนสูงเป็นเมตร จะได้หน่วยเป็น กก./ม.2 ซึ่งมักจะละทิ้ง
- ผอมเกินไป: น้อยกว่า 18.5 (<18.5)
- เหมาะสม: มากกว่าหรือเท่ากับ 18.5 แต่น้อยกว่า 25 (≥18.5 แต่ <25)
- น้ำหนักเกิน: มากกว่าหรือเท่ากับ 25 แต่น้อยกว่า 30 (≥25 แต่ <30)
- อ้วน: มากกว่าหรือเท่ากับ 30 แต่น้อยกว่า 40 (≥30 แต่ <40)
- อันตรายมาก: มากกว่าหรือเท่ากับ 40 (≥40)
- รับค่าน้ำหนักเป็นกิโลกรัม
- รับค่าส่วนสูงเป็นเมตร
- ให้ประมวลผลแสดงค่า BMI
- ให้แสดงแปลผลค่า BMI (ผอมเกินไป - อันตรายมาก)
2. บริษัทแห่งหนึ่งมีการคำนวณโบนัสให้กับพนักงานขาย โดยจ่ายตามยอดขายแบ่งออกเป็น 3 ช่วง คือ
- 0- 100,000 ไม่คิดโบนัส
- 100,001 - 500,000 ได้โบนัส 2% จากยอดขาย
- 500,001 - 1,000,000 ได้โบนัส 3% จากยอดขาย
- 1,000,001 - ขึ้นไป ได้โบนัส 5% จากยอดขาย
- 0- 100,000 100,000 ได้ 0
- 100,001 - 500,000 400,000*2% = 8000
- 500,001 - 1,000,000 500,000*3% = 15,000
- 1,000,001 - ขึ้นไป 500,000*5% = 25,000
ให้นักเรียนเขียนโปรแกรม
- รับค่ายอดขาย
- ให้ประมวลผลแสดงค่าโบนัสในแต่ละช่วง
- ให้ประมวลผลแสดงค่าโบนัสรวม
